Zgłoszenie znęcania się i przemocy w rodzinie

Zgłoszenie znęcania przez najbliższą rodzinę

Jeżeli dziadkowie jako pokrzywdzeni nie chcą Państwa pomocy, to co do zasady im Państwo nie możecie pomóc – jedynym rozwiązaniem jest to, że to Państwo jako świadkowie przemocy w rodzinie zgłosicie niniejsze do prokuratury jako czyn z art. 207 Kodeksu karnego – jest to bowiem przestępstwo ścigane z urzędu, a więc kiedy są spełnione przesłanki przestępstwa, prokurator ma obowiązek podjąć postępowanie. Dlatego też, jeżeli dziadkowie sami nie chcą zgłosić czynu na policję, może to zrobić najbliższa rodzina. Niniejszy czyn zabroniony może zostać bowiem zakwalifikowany jako m.in. przestępstwo znęcenia.

Zgodnie bowiem z treścią art. 207 § 1 „kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”. Istota tego czynu została zatem zawarta w czasownikowym znamieniu »znęca się«, które jest jednak pojęciem szerokim i niedookreślonym i może obejmować różne sposoby zachowania się sprawcy. Katalog tych zachowań jest zatem otwarty i wymaga każdorazowej wnikliwej oceny stanu faktycznego (J. D. Sosnowska, Przestępstwo znęcania się, s. 60).

Definicja znęcania się

Zdaniem Sądu Najwyższego znęcanie się oznacza działanie albo zaniechanie polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dolegliwych cierpień moralnych (psychicznych), powtarzających się albo jednorazowych, lecz intensywnych i rozciągniętych w czasie (wyrok SN z 8.2.1982 r., sygn. akt II KR 5/82,).

Znęcanie psychiczne polega na zadawaniu dotkliwych cierpień, które oddziałują szkodliwie przede wszystkim na przeżycia psychiczne człowieka, na jego samopoczucie. Intensywność wyrządzonych cierpień psychicznych i ustalenie ich miary dokonywane jest przez wymiar sprawiedliwości na podstawie konkretnego stanu faktycznego i okoliczności współistniejących z tym stanem. Przykładowo, za znęcanie psychiczne SA w Katowicach uznał sytuację, w której oskarżony umyślnie uśmiercił zwierzęta należące do jego dzieci.

Sąd zauważył, że jego działanie było podyktowane chęcią sprawienia przykrości członkom rodziny, wyrazem zademonstrowania swojej siły, poczucia bezkarności i podporządkowania ich swojej woli. Nie ma więc znaczenia, że zastosowana w tym wypadku przemoc skierowana została do otoczenia osób pokrzywdzonych, tj. zwierząt, gdyż miała na celu oddziaływanie na ich świadomość oraz wolę (wyr. SA w Katowicach z 22.6.2006 r., sygn. akt II AKa 199/06).

Z uwagi na powyższe proponuję skierować zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury rejonowej miejsca zamieszkania dziadków, prokurator ma bowiem obowiązek prowadzić postępowania w przypadku spełnienia znamion czynu.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 1982 r., sygn. akt II KR 5/8
3. Wyrok Sądu Administracyjnego w Katowicach z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. akt II AKa 199/06

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.