Zamiana kary za niepłacenie alimentów na ograniczenie wolności lub dozór

Wyrok za niealimentację – zamiana kary

Z dokumentów wynika, że Pani partner nie wykonał obowiązku prac społecznych, a więc ograniczenia wolności i ta kara została zamieniona na karę pozbawienia wolności. Skoro postanowienie sądu w przedmiocie zamiany kary jest prawomocne, to jedyną możliwością uniknięcia zakładu karnego jest dozór elektroniczny, który w mojej ocenie jest jak najbardziej zasadny w sprawie. Oczywiście, partner może także próbować odraczać wykonanie kary, jednak i tak dojdzie do ostatecznego umieszczenia go w zakładzie karnym, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest dozór elektroniczny, który przy obowiązku alimentacji i tym typie przestępstwa jest uzasadniony, albowiem partner będzie mógł dalej pracować i łożyć na zaległe alimenty.

Oświadczenie skazanego i wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności

Jeżeli Pani partner nie próbował jeszcze składać oświadczenia w przedmiocie zamiany kary, proszę w pierwszej kolejności spróbować instytucji z art. 65a Kodeksu karnego wykonawczego (K.k.w.). Zgodnie z jego treścią: „§ 1. Sąd może w każdym czasie wstrzymać wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wypadku, gdy skazany oświadczy na piśmie, że podejmie odbywanie kary ograniczenia wolności i podda się rygorom z nią związanym; wstrzymanie następuje do czasu wykonania orzeczonej kary ograniczenia wolności”.

Zastępcza kara pozbawienia wolności za karę ograniczenia wolności

Zgodnie natomiast z art. 65 § 1 K.k.w.: „Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd zarządza, a jeżeli uchyla się on od świadczenia pieniężnego lub obowiązków orzeczonych na podstawie art. 34 § 3 Kodeksu karnego, sąd może zarządzić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W razie gdy skazany wykonał część kary ograniczenia wolności, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze odpowiadającym karze ograniczenia wolności pozostałej do wykonania, przyjmując, że jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dniom kary ograniczenia wolności”.

Z uwagi na to, sąd, co prawda, zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności w zamian za nieodbytą karę ograniczenia wolności, dlatego też partner może spróbować złożyć pisemne oświadczenie, iż karę ograniczenia wolności odbędzie. Kodeks karny wykonawczy w sposób pozytywny określa, iż sąd może w każdym czasie wstrzymać wykonanie kary zastępczej, gdy skazany oświadczy na piśmie, że: 1) podejmie odbywanie kary ograniczenia wolności oraz 2) podda się rygorom z nią związanym. Pisemne oświadczenie skazanego należy w związku z tym postrzegać jako jego solenne zobowiązanie się do wypełnienia obowiązków związanych z orzeczoną karą.

Komentowany przepis nie wymaga w tym przypadku złożenia przez skazanego wniosku o wstrzymanie wykonania kary, choć oczywiście może on towarzyszyć przedłożeniu pisemnego oświadczenia. Całkiem osobno, jeżeli powyższe okaże się nieskuteczne, jak już wskazałam, Pani partner może ubiegać się o możliwość wykonywania kary w systemie dozoru elektronicznego.

Warunki do spełnienia, aby odbywać karę w systemie dozoru elektronicznego

Zgodnie z treścią art. 43la § 1 K.k.w.: „Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki: 1) wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego; 2) jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary; 3) skazany posiada określone miejsce stałego pobytu; 4) osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę, o której mowa w art. 43h § 3.

Jak wynika z postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7 maja 2019 r.: „1. Ustawodawca zakładał, że dozór elektroniczny będzie dotyczył przede wszystkim sprawców przestępstw o niższej społecznej szkodliwości (błahych), wchodzących w konflikt z prawem po raz pierwszy lub niezdemoralizowanych – ale zarazem takich, wobec których zastosowanie jedynie kar wolnościowych sensu stricto, nie byłoby odpowiednie” (II Akzw 101/19).

Z uwagi na to Pani partner posiada obecnie dwie powyższe możliwości działania.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.