Wykroczenie drogowe a karalność

Termin osoba karana

W pierwszej kolejności wymaga podkreślenia, że w polskim systemie prawnym nie zostało zdefiniowane pojęcie osoby karanej. Termin ten nie jest w szczególności regulowany przepisami stanowiącymi materialnoprawną podstawę odpowiedzialności za wykroczenie, zawartymi w ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2018 r., poz. 618 z późn. zm.), jak również nie został unormowany w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2018 r., poz. 475 z późn. zm.).

Z tych względów do jego interpretacji należy sięgnąć po przepisy odrębne poprzez odpowiednie zastosowanie przepisów ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1218 z późn. zm.).

Należy zauważyć, że ujawnienie skazania za wykroczenie lub przestępstwo określone w tej ustawie przesądza o posiadaniu statusu osoby karanej.

Zobacz też: Wyrok nakazowy a karalność

Dane gromadzone w Rejestrze Karnym

Stosownie do art. 1 ust. 2 ustawy w Rejestrze gromadzi się dane o osobach:

– prawomocnie skazanych za przestępstwa lub przestępstwa skarbowe,

– przeciwko którym prawomocnie warunkowo umorzono postępowanie karne w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe,

– przeciwko którym prawomocnie umorzono postępowanie karne w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe na podstawie amnestii,

– będących obywatelami polskimi prawomocnie skazanymi przez sądy państw obcych,

– wobec których prawomocnie orzeczono środki zabezpieczające w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe,

– nieletnich, wobec których prawomocnie orzeczono środki wychowawcze, poprawcze lub wychowawczo-lecznicze albo którym wymierzono karę na podstawie art. 13 lub art. 95 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich,

– prawomocnie skazanych za wykroczenia na karę aresztu,

– poszukiwanych listem gończym,

– tymczasowo aresztowanych.

Przeczytaj też: Kara za krzywoprzysięstwo

Wykroczenia nie są wpisywane do Rejestru Karnego

Katalog przypadków, w których dokonuje się wpisu do Krajowego Rejestru Karnego ma charakter zamknięty. Nie jest zatem możliwe uznanie za karaną (a więc ujawnioną w Rejestrze) osoby, w stosunku do której orzeczono inne kary lub środki karne, niż określone w tym przepisie.

W przypadku popełnionego wykroczenia, wpisu do Rejestru dokonuje się wyłącznie w razie skazania za ten czyn na karę aresztu (art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym).

Osoba popełniająca wykroczenie nie jest osobą karaną

W przedstawionym przez panią Katarzynę stanie faktyczny, wyrokiem zaocznym za popełnione wykroczenie drogowe skazana została na karę grzywny. Orzeczona grzywna nie mieści się zatem w katalogu kar za wykroczenie, których wymierzenie stanowi przesłankę do ujawnienia skazania w Krajowym Rejestrze Karnym.

Z tych względów popełnienie przez nią wykroczenie, za które sąd wymierzył karę grzywny, nie ma wpływu na posiadanie przez nasza klientkę statusu osoby niekaranej.

Tym samym jej oświadczenie złożone w zeznaniu przed sądem należy oceniać jako zgodne z prawdą. Nie należy się zatem obawiać, że z tej przyczyny poddane zostanie ono ocenie karnoprawnej, ponieważ nie nosi znamion fałszywego zeznania w rozumieniu art. 223 Kodeksu karnego.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
2. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń - Dz.U. 1971 nr 12 poz. 114
3. Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym - Dz.U. 2000 nr 50 poz. 580
4. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich - Dz.U. 1982 nr 35 poz. 228

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.