Czy za śladową ilość narkotyku można zostać skazanym?

Posiadanie marihuany – wypadek mniejszej wagi

Podstawa prawna: przepisy Kodeksu karnego (K.k.), Kodeksu postępowania karnego (K.p.k.) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wykryta u córki ilość narkotyku jest tak śladowa, że należałoby skupić się na podważeniu winy. Zachodzi bowiem pytanie, gdzie u córki wykryto te śladowe ilości? Czy ktoś wcześniej, w trakcie pierwszego postępowania mógł świadomie, lub nie, nie znaleźć wszystkich środków odurzających?

W opisanej sprawie, o ile w ogóle można mówić o kwalifikacji prawnej, to jedynie z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii: „W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”. Przy czym, przy ocenie, czy posiadanie narkotyku można uznać za wypadek mniejszej wagi w rozumieniu tego przepisu, należy brać pod uwagę nie tylko samą ilość środka odurzającego, która wystarczała do utworzenia jednej porcji skutecznej psychoaktywnie, ale także rodzaj narkotyku (marihuanę uznaje się za narkotyk łagodniejszy) oraz okoliczności podmiotowe czynu – np. oskarżony był już karany za przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii).

Wniosek o uniewinnienie i wykazanie, że chodzi o niewykrytą resztkę

Na podstawie Pani opisu uznałbym, że zasadnym byłoby nieprzyznawanie się do winy i podnoszenie przez córkę, że nie miała świadomości posiadanych środków odurzających. Zadbałbym o to, by ustalić, gdzie za pierwszym razem znaleziono marihuanę, a gdzie teraz znajdowały się wykryte „resztki”. Nadto uważam, że należy uzmysłowić sądowi, ile to jest 0,17 grama w szczególności pod kątem objętościowym, a to celem wykazania, że córka nie miała świadomości, względnie, że mogła jej nie mieć, że takowe środki nadal są w jej posiadaniu. Samo wniesienie aktu oskarżenia wcale nie musi skutkować uznaniem Pani córki za winną, ale bez wątpienia należy podjąć działania zmierzające do obrony. Obawiam się bowiem, że jeżeli córka nie zechce się bronić, sąd nie musi pochylać się nad jej niewiedzą.

Można ewentualnie próbować złożyć wniosek o umorzenie postępowania, ale na pewno trzeba starać się o uniewinnienie córki, gdyby sąd postępowania nie umorzył.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296
2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego - Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555
4. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - Dz.U. 2005 nr 179 poz. 1485

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.