Konsekwencje kradzieży powyżej 500 zł

Pani Ewa zostałam przyłapana na przestępstwie kradzieży przedmiotów o wartości przekraczającej 800 zł. Chciałaby się dobrowolnie poddać karze i pyta, czy jest taka możliwość. Wykonuje zawód nauczycielki i nie wie, jak dalej mogłaby się rozwinąć ta sytuacja. Jakie konsekwencje grożą za kradzież rzeczy, których wartość przekracza 800 zł?

Wartość skradzionego przedmiotu

Rzeczywiście wszystko zależy od tego, jakiej wartości był skradziony przedmiot. Zgodnie bowiem z treścią art. 278 § 1 Kodeksu karnego: „kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”. Jeżeli przedmiot, który został skradziony, opiewa na wartość niższą aniżeli 800 zł, należy mówić o wykroczeniu. Jeżeli na wyższą, tak jak w przypadku pani Ewy, należy mówić o przestępstwie, a więc powyższej regulacji. Przy czym, jeśli sprawca zabiera jednym czynem kilka rzeczy, to należy uwzględniać ich wartość łączną.

Jeżeli przedmiot opiewał na kwotę bardzo zbliżoną do 800 zł, możemy także mówić o przypadku mniejszej wagi na podstawie § 3, gdzie „w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. Wypadek mniejszej wagi zachodzi wówczas, gdy czyn wyczerpuje znamiona podstawowego typu przestępstwa, ale charakteryzuje się „przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych”, zwłaszcza należących do znamion danego typu przestępstwa, które sprawiają, że czyn „nie przybiera zwyczajnej postaci, lecz zasługuje na znacznie łagodniejsze potraktowanie”, jest „przestępstwem o mniejszym ładunku społecznej ujemności”.

Zobacz też: Co grozi nieletniemu za kradzież poniżej 500 zł

Społeczna szkodliwość kradzieży

Dla ustalenia tych okoliczności należy korzystać z kryteriów oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu z art. 115 § 2 Kodeksu karnego, odnosząc je do danego typu przestępstwa, przy założeniu, że wypadek mniejszej wagi musi wykazywać stosunkowo niski ładunek społecznej szkodliwości w porównaniu z czynem zakwalifikowanym jako typ podstawowy tego samego przestępstwa. „Wypadek mniejszej wagi jest stanem pośrednim między brakiem treści materialnej przestępstwa a stanem uznawanym za przestępstwo typu podstawowego”, jest to czyn, w którym „stopień społecznej szkodliwości oraz wina sprawcy są znacznie niższe niż w przypadku typu podstawowego, a nie są jeszcze subminimalne, jak w razie znikomości tych znamion, zupełnie odejmującej czynowi charakter przestępczy” (wyr. SA w Krakowie z 5.6.2002 r., sygn. akt II AKa 128/02).

Przeczytaj też: Mandat za kradzież w sklepie konsekwencje

Dobrowolne poddanie się karze

Jeżeli jednak pani Ewa została złapana na gorącym uczynku i przyznała się do winy, to jak najbardziej może podda się dobrowolnie karze, co sprawi, iż, co do zasady, nie będzie przeprowadzone postępowanie sądowe, a prokurator od razu skieruje do sądu wniosek o dobrowolne poddanie się karze z ustaloną ze oskarżoną karą.

Zgodnie bowiem z art. 335 § 1 Kodeksu postępowania karnego – jeżeli oskarżony przyznaje się do winy, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, można zaniechać przeprowadzenia dalszych czynności. Jeżeli zachodzi potrzeba oceny wiarygodności złożonych wyjaśnień, czynności dowodowych dokonuje się jedynie w niezbędnym do tego zakresie. W każdym jednak wypadku, jeżeli jest to konieczne dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, należy przeprowadzić w niezbędnym zakresie czynności procesowe, a zwłaszcza dokonać oględzin, w razie potrzeby z udziałem biegłego, przeszukania lub czynności wymienionych w art. 74 § 2 pkt 1 w stosunku do osoby podejrzanej, a także przedsięwziąć wobec niej inne niezbędne czynności, nie wyłączając pobrania krwi, włosów i wydzielin organizmu. Prokurator, zamiast z aktem oskarżenia, występuje do sądu z wnioskiem o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za zarzucany mu występek, uwzględniających również prawnie chronione interesy pokrzywdzonego. Uzgodnienie może obejmować także wydanie określonego rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu.

Z uwagi na powyższe, jeżeli pani Ewa przyznała się do winy, a wartość skradzionego przedmiotu nie jest znaczna oraz sprawa nie budzi wątpliwości, proponowałbym rozmówić się z prokuratorem i zaproponować dobrowolne poddanie się karze. Prokurator zapewne wyrazi na to zgodę – jeżeli wszystko zostało wyjaśnione. Kara wtedy jest znacznie niższa i ustalona wspólnie z panią Ewą.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
4. Wyr.ok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 5 czerwca 2002 r., sygn. akt II AKa 128/02

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.