Poświadczenie nieprawdy przez diagnostę, konsekwencje fałszywego zaświadczenia o stanie technicznym pojazdu

Poświadczenie nieprawdy w dokumencie

W pierwszej kolejności należy omówić oba przestępstwa, tak aby możliwe było stwierdzenie, czy w przedstawionym przypadku doszło do popełnienia czynu zabronionego. Zgodnie z art. 271 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1138) funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności (§ 2). Natomiast jeśli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, to podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Przedmiotem ochrony jest w wypadku tego przestępstwa wiarygodność dokumentów, tj. zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2010 r. sygn. akt. III KK 309/10, pewność obrotu oparta na publicznym zaufaniu do dokumentów i na domniemaniu prawdziwości pism mających taki charakter. Co ważne, przedmiotem przestępstwa może być każdy dokument, zatem również zaświadczenie o prawidłowym stanie technicznym pojazdu. Warto odnotować również to, że tzw. „poświadczenie nieprawdy” – zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2004 r. sygn. akt. WA 24/04, polega na: „potwierdzeniu w autentycznym dokumencie okoliczności, które w ogóle nie miały miejsca, lub też ich przeinaczenie albo zatajenie”.

Przestępstwo oszustwa

Natomiast jeżeli chodzi o przestępstwo oszustwa, to zostało ono uregulowane w art. 286 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1138). Zgodnie z tym przepisem – kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Tej samej karze podlega ten, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy (§ 2). W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (§ 3). Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Przedmiotem ochrony jest w wypadku tego przepisu mienie. Chodzi zatem o prawa rzeczowe, a przede wszystkim o prawo własności, prawa majątkowe i obligacyjne. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2007 r., sygn. akt. I KZP 13/07, termin mienie oznacza całokształt sytuacji majątkowej, obejmującej wszelkie prawa, zarówno rzeczowe, jak i obligacyjne, zaś niekorzystne nim rozporządzenie może nastąpić zarówno przez rzeczywisty uszczerbek, jak i przez utratę należnych korzyści. Przestępstwo to może zostać popełnione poprzez:

• wprowadzenie w błąd osoby doprowadzonej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,
• wyzyskanie błędu innej osoby,
• wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania określonego działania.

Dopuszczenie pojazdu do użytkowania – fałszerstwo intelektualne

Zatem biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że jeżeli doszło do popełnienia przestępstwa w okolicznościach przez Pana wskazanych – będzie to przestępstwo tzw. fałszerstwa intelektualnego, czyli poświadczenia nieprawdy określonego w art. 271 Kodeksu karnego. W sprawie doszłoby bowiem do stwierdzenia czegoś, co ma znaczenie prawne (dopuszczenie pojazdu do użytkowania), a co nie jest zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

2. Sąd Najwyższy: https://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczeniaIOZ.aspx

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.