Związek z niepełnoletnią, czy spotykając się z 16-latką, łamię prawo?

Odpowiedzialność karna za obcowanie z małoletnią

Odpowiedzialność karną obcowania z małoletnią reguluje art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (dalej K.k.), który wskazuje, że: § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15. Następnie: § 3. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter albo rozpowszechnia treści pornograficzne w sposób umożliwiający takiemu małoletniemu zapoznanie się z nimi, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Zatem granicą odpowiedzialności jest wiek poniżej 15 lat, czyli nie ma przesłanek odpowiedzialności karnej przy granicy wieku 16 lat.

Znamiona przestępstwa pedofilii

Czynność sprawcza przestępstwa z art. 200 § 1 K.k. polega na tym, że sprawca obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej, lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania. Małoletni jest zatem nie tylko przed obcowaniem płciowym, lecz także przed inną czynnością seksualną. Przepis ten wprowadza więc bezwzględny zakaz podejmowania jakichkolwiek czynności o charakterze seksualnym wobec dziecka poniżej lat 15.

Ponadto przyjmuje się, że dla bytu przestępstwa pedofilii z art. 200 § 1 K.k. zarówno cel działania sprawcy, jak i motywacja lub pobudki, którymi się kierował, oraz ewentualna zgoda małoletniego na zakazane czynności nie mają znaczenia. Okoliczności te nie są jednak obojętne dla prawidłowej, prawnokarnej oceny czynu, w szczególności dla wymiaru kary.

Jak słusznie podkreślano w orzecznictwie, do wyczerpania znamion przestępstwa z art. 200 § 1 K.k. dochodzi nie tylko wówczas, gdy wola ofiary była przeciwna do oczekiwań sprawcy lub nie była jasno określona, ale dopuszcza się tego przestępstwa także ten, kto swoim aktywnym zachowaniem ukierunkowanym na odbycie stosunku z małoletnim wywołuje u niego chęć udziału w określonych w przepisie czynnościach, a nawet wtedy, gdy tylko ułatwia podjęcie decyzji małoletniemu niewykluczającemu uczestnictwa w tych czynnościach, stwarzając przy tym warunki umożliwiające faktyczne zrealizowanie zamierzonego celu, np. przez zapewnienie odosobnienia, wywołanie u małoletniego przekonania o braku naganności takich zachowań (wyrok SA w Białymstoku z 5.12.2002 r., II AKa 302/02, KZS 2003, Nr 3, poz. 64).

Źródła:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.