Zmiana przepisów karnych Polaka z obywatelstwem holenderskim

Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu karnego zwanego dalej K.k.

Z treści Pana pytania wynika, że został Pan skazany na 3 lata pozbawieniem wolności. Na dzień dzisiejszy jest Pan obywatelem holenderskim. Holandia nie wyda Pana celem wykonania kary pozbawienia wolności. Ponadto została na Pana nałożona grzywna oraz koszty sądowe.

Nie można wykonać kary, jeżeli od uprawomocnienia się wyroku skazującego upłynęło lat:

• 30 – w razie skazania na karę pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat albo karę surowszą,
• 15 – w razie skazania na karę pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat,
• 10 – w razie skazania na inną karę.

Innymi słowy kary pozbawienia wolności nie będzie można wykonać po upływie 15 lat, a grzywny po upływie 10 lat. Przepisy w tym zakresie nie uległy zmianie.

Przepis art. 641 Kodeksu postępowania karnego normuje instytucję przedawnienia ściągnięcia kosztów procesu i określa termin przedawnienia prawa do ściągnięcia zasądzonych kosztów postępowania. Zgodnie z treścią powyższego przepisu „prawo do ściągnięcia zasądzonych kosztów procesu przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, kiedy należało je uiścić”. Bieg terminu rozpoczyna się od uprawomocnienia się orzeczenia o zasądzeni kosztów.

W sytuacji, gdy nie nastąpi ściągnięcie kosztów procesu karnego w ciągu 3 lat od dnia, w którym należało je uiścić, postępowanie wykonawcze w tym zakresie należy umorzyć na podstawie art. 15 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, wobec stwierdzenia przyczyny wyłączającej to postępowanie. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 czerwca 2006 r., sygn. akt I KZP 12/2006 wskazał, iż „kodeks postępowania karnego odwołuje się do »prawa do ściągania« należności, a więc zamyka definitywnie jakąkolwiek możliwość dochodzenia zapłaty kosztów, nawet opartą na dobrowolnym uiszczeniu ich przez zobowiązanego. W tym kontekście, dostrzec należy treść art. 206§1 k.k.w. (jedynego przepisu regulującego zagadnienia wykonawcze w zakresie należności sądowych), który określa, że sąd wzywa osobę zobowiązaną do uiszczenia kosztów sądowych do ich zapłacenia w terminie 30 dni, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu należności te ściąga się w drodze egzekucji. Przepis ten nie zawiera dla sądu jakichkolwiek wskazań co do dalszego postępowania po nieskutecznym zakończeniu egzekucji. W szczególności, nie zobowiązuje po upływie 3 letniego terminu z art. 641 k.p.k., do dokonywania kolejnych wezwań czy zapytań, które pozwoliłyby ustalić wolę dłużnika w zakresie wywiązania się z zapłaty należności”.

Jeżeli chodzi o europejski nakaz aresztowania (dalej ENA), to najistotniejszym z punktu widzenia Pana interesu jest treść art. 607b Kodeksu postępowania karnego, zgodnie z którym „wydanie nakazu jest niedopuszczalne:

1) w związku z prowadzonym przeciwko osobie ściganej postępowaniem karnym o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do roku,

2) w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 4 miesięcy albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności na czas nieprzekraczający 4 miesięcy”.

W chwili obecnej może być za Panem wydany ENA. ENA dotyczy państw Unii Europejskiej, ale także Norwegia i Islandii podpisały z Unią w tym zakresie porozumienie. W mojej ocenie spokojny może się Pan czuć w Szwajcarii.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼