Wyłudzenie pieniędzy pod pretekstem choroby dziecka i trudnej sytuacji finansowej

Powództwo cywilne o zapłatę

To bardzo przykra sytuacja. Jednak z uwagi na podane okoliczności brat może skorzystać z dwóch możliwości, albowiem swojego roszczenia może dochodzić zarówno w drodze powództwa cywilnego, jak i w postępowaniu karnym.

Zacznę od tego, że jeżeli brat ma podpisaną umowę pożyczki z osobą, na której rzecz zaciągnął zobowiązanie finansowe, ma w sposób właściwie udokumentowany swoje roszczenie. Pani brat może w stosunku do tej osoby wytoczyć powództwo cywilne o zapłatę. Możliwe jest także objęcie powództwem wszystkich roszczeń w stosunku do dłużnika.

Zgodnie bowiem z treścią art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego (K.c.): „Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić”. W przedstawionym stanie faktycznym to Pani brat jest wierzycielem, albowiem ma w stosunku do swojego dłużnika roszczenie o zwrot pobranej sumy pieniężnej. Oczywiście, w przypadku zawartej w formie pisemnej umowy pożyczki dochodzenie swojego roszczenia w stosunku do dłużnika będzie łatwiejsze. Jednak postępowanie cywilne nie opiera się jedynie na dowodach z dokumentów. Brat, chcąc wykazać, iż niejako przekazał (pożyczył) sporne środki finansowe na rzecz osoby trzeciej, będzie musiał wykazać zasadność i prawdziwość swoich twierdzeń. Zgodnie bowiem z obowiązującą, a także naczelną zasadą postępowania cywilnego, określoną w art. 6 K.c.: „Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne”. Z uwagi na to, brat winien powołać inne możliwe dowody, które potwierdzą, że przekazał niniejsze pieniądze – pomocny będzie dowód z przesłuchania świadków, SMS-y, e-maile itp. Sąd bowiem rozstrzyga sprawę, biorąc pod uwagę cały materiał dowodowy zebrany w sprawie. Dlatego zachęcam Państwa do zebrania jak największej ilości materiału dowodowego, który potwierdzi, iż brat pożyczył pieniądze osobie trzeciej.

Zobacz też: Jak udowodnić wyłudzenie pieniędzy

Pożyczka, a nie darowizna

Ponadto ważne jest wykazanie przed sądem, iż przekazanie pieniędzy miało charakter pożyczki, a nie darowizny. Zgodnie bowiem z treścią art. 720 § 1 K.c.: „Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z uwagi na to konieczne jest wykazanie, iż dłużnik wiedział i miał obowiązek zwrócić pożyczone pieniądze. Z doświadczenia życiowego i praktyki sądowej wiem, iż dłużnicy często uchylają się od odpowiedzialności, podnosząc, iż przekazanie pieniędzy miało charakter darowizny.

Postępowanie karne

W przypadku natomiast, gdy przekazanie pieniędzy miało charakter oszustwa, a także wyłudzenia, mogą Państwo skorzystać z drogi postępowania karnego. Zgodnie bowiem z art. 286 § 1 K.k.: „Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”. Należy nadmienić, iż wyłudzenie pieniędzy jest również kwalifikowane jako oszustwo i może być skutecznie dochodzone w oparciu o niniejszy przepis prawny. W celu zgłoszenia przedmiotowego czynu zabronionego powinni Państwo złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i stosownie opisać całą sytuację. W zawiadomieniu można także złożyć wniosek o naprawienie szkody, tj. zwrot przekazanych środków. W obecnie obowiązującym stanie prawnym poszkodowany może dochodzić naprawienia szkody także w postępowaniu karnym.

Z uwagi na powyższe mogą Państwo skorzystać z możliwości dochodzenia swojego roszczenia zarówno w trybie postępowania cywilnego, jak i karnego.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼