Polubowne załatwienie sprawy potrącenia z poszkodowanym

Wykazanie się skruchą przez sprawcę

W mojej ocenie najbardziej prawdopodobna kwalifikacja to ustalenie, że Pani zachowanie wypełniało znamiona czynu, o którym mowa w art. 177 Kodeksu karnego. O ile jednak pokrzywdzona nie zgłaszała sprawy na policję, o tyle na Pani miejscu kontynuowałbym dalsze zainteresowanie jej stanem zdrowia, by wykazać się daleko idącą skruchą. Powyższe ma istotne znaczenie, bo jeśli sprawa trafi do prokuratury, takie zachowanie pozwoli na podjęcie walki o warunkowe umorzenie postępowania karnego.

Zgodnie z art. 177 § 1 Kodeksu karnego:

„§ 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek”.

Uszczerbek na zdrowiu poszkodowanego

Proszę zwrócić uwagę na treść § 1 i § 2. W § 1 mamy do czynienia z odwołaniem do treści art. 157 § 1, zgodnie z którym „kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1”. Z kolei art. 156 § 1 definiuje niejako ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

1. pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,
2. innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Panią opis stanu faktycznego i uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonej, na pewno bez opinii biegłego lekarza sądowego się nie obędzie, który będzie zmuszony zająć stanowisko w przedmiocie uszczerbku na zdrowiu, jednakże uważam, że będziemy mieli do czynienia z § 1.

W tej sytuacji niezwykle istotna jest Pani dotychczasowa niekaralność. Sąd Najwyższy w wyroku z 17 czerwca 1983 r., sygn. akt IV 113/83, OSNPG 1984, stwierdził:

„Kierowca ma obowiązek nie tylko prowadzić pojazd zgodnie z obowiązującymi nakazami i zakazami, lecz winien on także prowadzić pojazd w sposób rozważny i ostrożny. Oznacza to, że kierujący pojazdem winien zachować bezpieczną szybkość, czyli dostosować ją do konkretnych warunków drogowych, a m.in. do natężenia ruchu, warunków atmosferycznych, widoczności, nawierzchni i predyspozycji kierowcy”.

Wypadek i potrącenie pieszego

Wypadek jest natomiast konsekwencją naruszenia chociażby nieumyślnie, zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

W tym miejscu podnieść należy, iż zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Karnej SN z 28 lutego 1975 r., sygn. akt V KZP 2/74: „zachowanie się uczestników ruchu w nietypowych sytuacjach należy oceniać z punktu widzenia zastosowania się do nieujętych szczegółowo reguł i zasad wynikających pośrednio z przepisów o charakterze ogólnym oraz ze zmienności ruchu i jego dynamiki. Nie jest bowiem możliwe objęcie regulacją szczegółową wszystkich sytuacji, jakie mogą powstać w ruchu, i nie mogą one być sformalizowane w formie przepisu”.

Badanie przyczyn wypadku i winy

W pierwszej kolejności zatem organy ścigania będą zmuszone do zbadania, co było przyczyną wypadku i czy Pani osoba w jakikolwiek sposób zawiniła. Jak podnosi się bowiem w literaturze, „odpowiedzialność karna za spowodowanie wypadku komunikacyjnego możliwa jest w razie ustalenia, że w wyniku naruszenia obowiązującej sprawcę w konkretnych okolicznościach zasady (zasad) bezpieczeństwa doszło do powstania określonych w ustawie skutków” [M. Szwarczyk i in. (red.), Najnowsze wydanie: Kodeks karny. Komentarz., Warszawa 2007].

W mojej ocenie postawiony zostanie Pani zarzut z art. 177 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie z nim „kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego

Z uwagi na powyższe ma Pani szanse na warunkowe umorzenie postępowania karnego.

Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Warunkowe umorzenie postępowania nie jest bowiem skazaniem w rozumieniu karnoprocesowym. Wskazać należy na postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 17 maja 2000 r., sygn. akt I KZP 7/2000, zgodnie z którym „w trybie przewidzianym w art. 387 kpk dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne”. Sąd Najwyższy rozróżnia zatem skazanie od warunkowego umorzenie postępowania.

Podobne stanowisko przyjmowane jest w doktrynie. Podkreśla się, iż wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne nie jest wyrokiem skazującym (zob. np. A. Bulsiewicz i inni: Przebieg postępowania karnego, Toruń 1999, str. 163).

Reasumując, z chwilą postawienia Pani zarzutu winna Pani dążyć do warunkowego umorzenia postępowania karnego. Już teraz proszę przygotować pełną dokumentację odnoszącą się Pani sytuacji zawodowej, rodzinnej, majątkowej, a nadto zabezpieczyć SMS-y z korespondencji z pokrzywdzoną. Zasadne jest podjęcie próby podpisania z pokrzywdzoną ugody, niemniej jej warunki nie mogą być zbyt odczuwalne dla Pani.

O ile była Pani trzeźwa prowadząc pojazd, o tyle wszelkie odszkodowania dla pokrzywdzonej zostaną wypłacone z Pani ubezpieczenia. Istnieje prawdopodobieństwo orzeczenia względem Pani środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów, jednakże uważam, że jest to mało prawdopodobne – biorąc pod uwagę Pani dotychczasowe zachowanie (brak punktów karnych, brak zatargów z prawem).

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.