Oskarżenie o zaparkowanie na miejscu dla niepełnosprawnych

Musiałabym przeanalizować dotychczasową korespondencję między strażą a właścicielem auta oraz dowód, jaki posiada straż w związku z popełnieniem wykroczenia

Zgodnie z art. 97 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (w skrócie K.p.w.) „w postępowaniu mandatowym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, funkcjonariusz uprawniony do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego może ją nałożyć jedynie, gdy:

1. schwytano sprawcę wykroczenia na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu wykroczenia,
2. stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy albo za pomocą urządzenia pomiarowego lub kontrolnego, a nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawcy czynu
   
   – w tym także, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie czynności wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia. Nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego nie może nastąpić po upływie 14 dni od daty ujawnienia czynu w wypadku, o którym mowa w pkt 1, i 30 dni w wypadku, o którym mowa w pkt 2”.

Zgodnie z art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym właściciel zobowiązany jest wskazać, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Jeśli nie wykona tego obowiązku, wówczas funkcjonariusz może nałożyć na niego z tego tytułu mandat za albo skierować sprawę do sądu grodzkiego

I tu – w zależności od posiadanego dowodu przez straż, sprawa w sądzie może okazać się zbawienna. Popełnienia wykroczenia nie może stwierdzić sąsiadka. Na miejscu musi być straż czy inny funkcjonariusz uprawniony i stwierdzić popełnienie wykroczenia.

Być może ktoś był i ma dowód – wówczas lepiej przyjąć mandat, zamiast ciągać się po sądzie, bo to nigdy nie wyjdzie taniej. Lub próbować walczyć i wskazywać, że się w ogóle wykroczenia nie popełniło.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) – link do formularza z indywidualną pomocą prawną »