Kara za wprowadzenie ubezpieczyciela w błąd celem uzyskania odszkodowania

Kara za wprowadzenie ubezpieczyciela w błąd

Ustawodawca przewidział sytuacje opisywaną przez Pana i wyraźnie wskazał, jaka kara grozi za wprowadzenie ubezpieczyciela w błąd celem uzyskania odszkodowania. I tak, zgodnie z art. 298 Kodeksu karnego (K.k.) – kto, w celu uzyskania odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia, powoduje zdarzenie będące podstawą do wypłaty takiego odszkodowania, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Bardzo istotne jest to, iż nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie zapobiegł wypłacie odszkodowania.

Jeżeli więc nie otrzymał Pan jeszcze wypłaty odszkodowania, wystarczy, by nie przyjął Pan wypłaty i uniknie Pan ukarania, pod warunkiem że nastąpi to przed przedstawieniem Panu zarzutów. Jeśli otrzymał Pan już odszkodowanie, to grozi Panu kara pozbawienia wolności oraz dodatkowo w oparciu o art. 33 § 2 K.k. grzywna. Artykuł 33 w paragrafie 2 mówi bowiem, iż sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.

Jeżeli dodatkowo podjął Pan czynności zmierzające do zwiększenia wartości wypłaconego odszkodowania, to może Pan jeszcze otrzymać zarzut „typowego” odszkodowania w oparciu o art. 286 K.k. I w takiej sytuacji zagrożenie karą wzrasta od 6 miesięcy do lat 8. Z czynem oszustwa mamy do czynienia, gdy sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Zobacz też: Wyłudzenie odszkodowania przedawnienie

Wniosek o warunkowe umorzenie postępowania karnego

W Pańskiej sytuacji proponowałabym przyznanie się do winy, wyjaśnienie, jak do tego doszło, i wystąpienie z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Zgodnie z art. 66 § 1 K.k. – sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowe umorzenie postępowania może nastąpić wobec sprawcy dotychczas niekaranego za przestępstwo umyślne. Oceniając postawę sprawcy, sąd bierze pod uwagę okoliczności, w jakich wszedł on w kolizję z prawem, w głównej mierze to, czy przestępstwo jest w jego życiu zdarzeniem epizodycznym, czy też wyrazem jego stosunku do dóbr chronionych prawem, tzn. dobra (dóbr), które swoim przestępstwem zaatakował. Nie bez znaczenia jest także jego zachowanie się po popełnieniu przestępstwa, ewentualne naprawienie wyrządzonej szkody oraz gotowość do pojednania się z pokrzywdzonym.

Ocena warunków osobistych sprawcy wymaga poddania analizie jego cech charakteru, wrażliwości, cech osobowościowych, zwłaszcza tych, które zdecydowały o wejściu na drogę przestępstwa. Wyrok warunkowo umarzający postępowanie nie jest wyrokiem skazującym, co za tym idzie, nie będzie Pan oficjalnie osobą karaną i zawsze uzyska Pan zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności, co umożliwi Panu m.in. uzyskanie wizy wjazdowej do USA.

Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części, a w miarę możliwości również obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę (art. 67 K.k.).

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼