Fałszywe oskarżenie o jazdę po alkoholu

Fałszywe oskarżenie innej osoby

Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu karnego (K.k.) oraz Kodeksu postępowania karnego (K.p.k.).

Nie wskazuje Pan, czy w sprawie prowadzone jest przeciwko Panu jakiekolwiek postępowanie karne. Jeśli jest, jakie są jego efekty?

Bez względu jednak na to, czy postępowanie jest prowadzone, czy też nie. Na Pana miejscu złożyłbym zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 234 K.k., zgodnie z którym – kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zasadne jest wskazanie na pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 maja 2011 r., sygn. akt SNO 6/11, zgodnie z którym „typ przestępstwa określonego w art. 234 K.k. nie charakteryzuje się celowym działaniem, ani nawet zamiarem bezpośrednim, a dla jego bytu wystarczające jest godzenie się sprawcy na fałszywe oskarżenie innej osoby o popełnienie przestępstwa.”

Przestępstwo fałszywego oskarżenia

Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 10 maja 2006 r., sygn. akt III KK 61/06, zgodnie z którym „przestępstwo fałszywego oskarżenia jest przestępstwem formalnym, bezskutkowym. Dokonanie tego przestępstwa następuje w momencie podniesienia przed organem powołanym do ścigania lub orzekania nieprawdziwego zarzutu, że inna osoba popełniła przestępstwo, wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne. Nie oznacza to jednak, że ponowne podniesienie przed organem powołanym do ścigania lub orzekania, wobec tej samej osoby tego samego nieprawdziwego zarzutu, jest czynem bezkarnym. Bez wątpienia jednym ze znamion określających czynność sprawczą jest skierowanie oskarżenia (zawierającego zarzut nieprawdziwy) do jednego z organów wymienionych w art. 234 k.k., ale wymóg oskarżenia »przed organem powołanym do ścigania lub orzekania« nie ma charakteru skutku. Dla bytu przestępstwa fałszywego oskarżenia określonego w art. 234 k.k. obojętne jest także to, czy przeciwko osobie fałszywie oskarżonej wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne, względnie, czy została skazana lub ukarana.”

Dla bytu przestępstwa konieczna jest fałszywość oskarżenia. Skoro jest Pan przekonany, że nie popełnił przestępstwa, to nie widzę innej drogi, jak przerzucenie odpowiedzialności z art. 234 K.k. na osobę, która wskazała Pana jako siedzącego za kierownicą pojazdu w trakcie spożywania alkoholu. W tym przypadku ciężar przeprowadzenia postępowania spoczywa na organach ścigania. Jeżeli od razu uczyni Pan taki krok, to da Pan do myślenia policji na temat Pana ewentualnej odpowiedzialności.

Gdyby udało się Panu uzyskać wyrok skazujący dla takiej osoby, wówczas wyrok ten będzie wiążący w sprawie o ewentualne zadośćuczynienie dla Pana.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼